Τα παιδικά ξεσπάσματα και πώς να τα διαχειριστείτε ως γονέας..

    

      Το σημερινό άρθρο είναι αφιερωμένο στο να παρηγορήσει και να βοηθήσει όσο γίνεται κάποιες μαμάδες που παλεύουν με τα ξεσπάσματα των παιδιών τους, γνωστά και ώς tantrums. Παιδικό ξέσπασμα είναι όταν το παιδί κλαίει, χτυπιέται, φωνάζει, τσιρίζει ή πετάει πράγματα και δεν μπορεί να παρηγορηθεί ή να ησυχάσει για ένα σεβαστό χρονικό διάστημα. Οι γονείς υποφέρουν μπροστά σε ένα τέτοιο θέαμα μιας και δεν ξέρουν πως να αντιδράσουν και τί συμβαίνει στο παιδί τους..

     Οι εκρήξεις αυτές, πρέπει να τονίσουμε, ότι είναι απολύτως φυσιολογικές και παρόλο που ο γονέας ανησυχεί για το παιδί του, αυτού του είδους οι εκρήξεις μειώνονται καθώς το παιδί μεγαλώνει και στο 90% των περιπτώσεων αποχωρούν μέχρι την ηλικία των 5. Η βασικότερη, φυσικά, αιτία είναι η ματαίωση των επιθυμιών του παιδιού. Προσοχή όμως..αυτό δεν σημαίνει ότι η λύση είναι να κάνουμε όλα τα χατήρια του παιδιού γιατί τότε τα ξεσπάσματα "πιάνουν τόπο" και παγιώνονται στη συμπεριφορά του παιδιού. 

      Ακολουθούν μερικές συμβουλές που μπορείτε να δοκιμάσετε εάν το παιδί σας έχει τέτοιου είδους ξεσπάσματα: 

1. Όταν η ένταση ανεβαίνει αποσπάστε την προσοχή του παιδιού σε κάποια άλλη δραστηριότητα

2. Όταν το παιδί σας περνάει κρίση θυμού παραμείνετε στο χώρο και συνεχίστε την δραστηριότητά σας σαν να μην ακούτε τίποτα. Τα μικρότερα παιδιά ηρεμούν με την αγκαλιά. 

3. Πείτε του "Έχεις χάσει τον έλεγχο, τί σε θυμώνει;", ΜΗΝ του πείτε "Είσαι κακό παιδάκι, στενοχωρείς τη μανούλα και θα κλαίω, κάτσε να έρθει ο μπαμπας να δείς τί θα πάθεις.." και πολλές άλλες τέτοιου είδους εκφράσεις που όλοι έχουμε πει και ίσως έχουμε ακούσει χρόνια πριν.

4. Τα μεγαλύτερα παιδιά καλό είναι να μάθετε και να μάθουν να τα στέλνετε στο δωματιό τους μέχρι να ηρεμήσουν.

5. Διαλέξτε σε ποιές περιπτώσεις θα επιμείνετε και σε ποιες θα υποχωρήσετε. Στα σημαντικότερα θέματα η σταθερότητα πρέπει να είναι η λέξη-κλειδί. Μην υποχωρήσετε επειδή μιλάτε στο τηλέφωνο ή επειδή είστε στο σούπερ μάρκετ...το ξέρω είναι πολύ δύσκολο στην πράξη αλλά πιστέψτε με το παιδί εκτιμά και νιώθει περισσότερη ασφάλεια με έναν σταθερό ενήλικα στη ζωή του. 

6. Παρουσιάστε του επιλογές αντί να απαγορεύσετε ή να επιβάλλετε κάτι, για παράδειγμα "Θες να φας μήλο ή γιαούρτι;"

7. Η σωματική τιμωρία δεν οφελεί και δεν οδηγεί πουθενά. Το παιδί σας θα μάθει να φοβάται και αργά ή γρήγορα θα ξεσπάει σε άλλα παιδάκια ή σε μικρότερα αδέρφια εάν δεν γίνει ένα φοβισμένο και παθητικό παιδί. Εμείς δεν θέλουμε τίποτε από τα δύο, έτσι δεν είναι;