Κόβομαι για...μένα.Ποίοι ειναι η λόγοι του αυτοτραυματισμού και σε τί "εξυπηρετεί";

     Το σημερινό θέμα σήμερα είναι ένα δύσκολο και καλά κρυμμένο ζήτημα στην ελληνική οικογένεια. Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις αυτοτραυματισμού, ειδικά στην εφηβεία, αλλά τις περισσότερες φορές παραμένει στο σκοτάδι ακόμη και από τους ίδιους τους γονείς. Δεν χρειάζεται, θεωρώ, να πούμε πολλά για το τί είναι ο αυτοτραυματισμός, αλλά είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι είναι δευτερογενές αποτέλεσμα, προκύπτει δηλαδή ως "τρόπος αντιμετώπισης" της κατάθλιψης, του άγχους και των διατροφικών διαταραχών. 

     Εάν θέλετε να μάθετε περισσότερα για τον αυτοτραυματισμό, μπορείτε να μου το ζητήσετε στα σχόλια σας, αλλά σήμερα θα αφιερώσουμε αυτό το άρθρο στα οφέλη του αυτοτραυματισμού, δηλαδή τί "κερδίζει" το άτομο που αυτοτραυματίζεται.

• Πόνος: το άτομο που βιώνει έντονο άγχος ή κατάθλιψη ή άλλα΄συναισθηματα που η έντασή τους είναι τόσο μεγάλη που τους προκαλεί μούδιασμα, αυτοτραυματίζονται για να ΜΗΝ έχουν αυτό το μούδιασμα, για να μπορέσουν να "απελευθερωθούν" νιώθοντας κάτι, έστω και σωματικό.
• Ο αυτοτραυματισμός είναι πράξη Θυμού: εάν ο πατέρας μου με κακοποιεί συναισθηματικά αλλά δεν θέλω να τον βλάψω ή να αντιδράσω θα αυτοτραυματιστώ. Ο αυτοτραυματισμός εδώ είναι ένας τρόπος εκδήλωσης του θυμού προς τα μέσα, μιας και το άτομο δεν θέλει να τον εκφράσει προς τα έξω. Στην περίπτωση της διατροφικής διαταραχής, μπορεί το άτομο να αυτοτραυματίζεται ως τιμωρία επειδή κάτι έφαγε ή ως ανακούφιση σε σκέψεις που προκαλούν μεγάλο άγχος, όπως ότι θα παχύνει. 
• Είναι λίγο "παράξενο" αλλά μια πολύ συχνή χρήση του αυτοτρυματισμού είναι ως "διαφυγή". Όπως στην χρήση ναρκωτικών ή αλκοολ, το άτομο θα αυτοτραυματιστεί για να "ξεφύγει" από κάτι επίπονο που βιώνει. Συνηθέστερα μια περίπτωση σεξουαλικής/σωματικής/συναισθηματικής κακοποίησης. Επειδή το σώμα, ως αντίδραση στον πόνο, παράγει ενδορφίνες για να χαλαρώσει και να ηρεμήσει, ο αυτοτραυματισμός προκαλεί μια αίσθηση ανακούφισης (στιγμιαίας) στο άτομο.
• Τέλος, υπάρχει η περίπτωση (που δυστυχώς αυξάνεται στις μέρες μας) το άτομο και ειδικά ο έφηβος να αυτοτραυματίζεται για να το δείξει στους άλλους, για να τραβήξει την προσοχή και την φροντίδα. Βέβαια, πρέπει να πούμε ότι αυτό δεν σημαίνει ότι το άτομο δεν χρειάζεται βοήθεια. Είναι μια σιωπηλή πρόσκληση για βοήθεια από το άτομο που δεν μπορεί αλλιώς να την ζητήσει. Στην εφηβεία αυτό το φαινόμενο είναι σύνηθες και θέλει μεγάλη παρατήρηση από την μεριά των γονέων. 

Ο αυτοτραυματισμός δεν είναι δύναμη..είναι μια αδυναμία του ατόμου να εκφραστεί με άλλο, πιο λειτουργικό και υγιή τρόπο. Πρέπει να αγαπάμε τον εαυτό μας και ο αυτοτραυματισμός είναι μια πράξη που δείχνει το ακριβώς αντίθετο. Εάν παρατηρήσετε κάτι στους φίλους, τα παιδιά ή τους συμμαθητές σας, μιλήστε ανοιχτά σε κάποιον ενήλικα και ζητήστε βοήθεια. Πολλές φορές μπορεί να συμβεί κάποιο σοβαρό ατύχημα από την εν λόγω συμπεριφορά και τα άτομα που αγαπούμε να βρεθούν σε κίνδυνο. Μην το αγνοούμε, μην το αφήνουμε να συνεχιστεί..