14 Δεκ 2015

Οι προσδοκίες μας..το δηλητήριο των σχέσεων μας..


     Ο Βούδας έλεγε "Εάν δεν προσδοκάς τίποτε, έχεις τα πάντα"..και πόσο δίκιο είχε..χωρίς προσδοκίες τα πάντα έρχονται σε εμάς ως έκπληξη ευχάριστη και τίποτε δεν μας απογοητεύει. Βεβαίως, ο Βούδας υποστήριξε ένα τρόπο ζωής δύσκολο και μάλλον, για τους περισσότερους, πολύ απόμακρο..ο άνθρωπος είναι κοινωνικό ον και το να μην έχουμε προσδοκίες από κανέναν γύρω μας, και ιδιαίτερα από τους δικούς μας ανθρώπους είναι πάρα πολύ δύσκολο...ίσως και επίπονο.
   Τί σημαίνει το να έχουμε, όμως, προσδοκίες; προσδοκία είναι αυτό που αναμένω από τον άλλο να μου προσφέρει ή να μην μου προσφέρει γιατί θεωρούμε ότι μας αξίζει και είναι "υποχρεωμένος" να το κάνει λογω του δεσμού μας μαζί του. Για παράδειγμα, προσδοκούμε το ενδιαφέρον των γονιών μας όταν είμαστε άρρωστοι ή περνάμε από κάποια δύσκολη φάση στη ζωή μας . Σίγουρα, περιμένουμε το ενδιαφέρον του συντρόφου εάν είμαστε θλιμμένοι ή προσδοκούμε τη χαρά των φίλων ή αντίστοιχα την συμπαράστασή τους εάν βιώνουμε κάτι ευτυχές ή θλιβερό. Προσδοκώ να μην μου μιλήσει απότομα το παιδί μου ή να μην μου μιλήσει με αγένεια ο διευθυντής μου λόγω της φύσης της σχέσης μας. 

                                       Αποτέλεσμα εικόνας για προσδοκιες


     Ωστόσο, αυτές οι προσδοκίες μας μπορεί να είναι ρεαλιστικές αλλά και μη ρεαλιστικές, και δυστυχώς οι περισσότερες προσδοκίες μας υπάγονται στη δεύτερη κατηγορία..Προσδοκούμε πράγματα από τους γύρω μας που δεν μπορούν ή δεν χρειάζεται να μας δώσουν και όταν δεν το κάνουν, νιώθουμε απογοητευμένοι και θλιμμένοι. Πολλές σχέσεις τρίβονται και τελικά χαλάνε από αυτή τη λάθος σκέψη μας..Είναι για παράδειγμα πολύ δυσλειτουργικό για μια σχέση να μην εκφράζω τις ανάγκες μου και να προσδοκώ ότι ο  άλλος θα τις ικανοποιήσει χωρίς να τις ξέρει γιατί απλά με αγαπά και.."όποιος αγαπάει αληθινά ξέρει τι χρειάζεται ο άλλος". Δυστυχώς, δεν λειτουργεί έτσι..δεν ξέρω τι χρειάζεσαι αλλά ΕΠΕΙΔΗ σε αγαπώ εάν μου το πεις και περνάει από το χέρι μου θα στο προσφέρω. Επειδή σε αγαπάω, θα προσπαθώ να είσαι ευτυχισμένος αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ξέρω εκ των προτέρων τι χρειάζεσαι για να νιώσεις ευτυχισμένος. Το μεγαλύτερο λάθος των σχέσεων μεταξύ των ανθρώπων είναι ότι δεν επικοινωνούν με ειλικρίνεια τις ανάγκες τους ο ένας στον άλλο. Συνήθως, περιοριζόμαστε σε μισές κουβέντες και γενικεύσεις, ίσως γιατί και εμείς οι ιδιοι δεν έχουμε επεξεργαστεί 100% τί έχουμε ανάγκη να μας προσφέρουν οι δικοί μας άνθρωποι. 
     Όσο προσδοκούμε και θέτουμε στους γύρω μας μη ρεαλιστικούς στόχους θα είναι δύσκολο να βιώσουμε την ευτυχία και να δεθούμε πραγματικά με τους γύρω μας. Επίσης, περιμένοντας τα πάντα από τους "έξω", δεν στηριζόμαστε στον εαυτό μας, που όπως έχουμε πει πρέπει να είναι η κυριότερη πηγή φροντίδας για εμάς. Πρέπει εμείς να μάθουμε να προσφέρουμε σε εμάς ό,τι περιμέναμε τόσο καιρό από γονείς, φίλους, αδέρφια και σύντροφο. Αυτό θα μας βελτιώσει ως προς τις σχέσεις μας αλλά θα βοηθήσει πολύ και την αυτοεκτίμησή μας. 
     Μην ξεχνάτε ότι ο καθένας από εμάς είναι ξεχωριστός και μοναδικός. Έχει μεγαλώσει σε διαφορετικό περιβάλλον και υπό διαφορετικές συνθήκες από τις δικές μας. Πόσο λειτουργικό, λοιπόν, μπορεί να είναι το να του ζητάμε να ξέρει τί να μας προσφέρει χωρίς να το εκφράσουμε; πώς μπορείς να μου ζητάς να σε φροντίζω χωρίς όρια εάν μεγάλωσα σε ένα σπίτι που με παραμελούσαν διαρκώς ή που φρόντιζαν μόνο εμένα σε σημείο που να μην έμαθα να δίνω αλλά μόνο να παίρνω; Μιλήστε, λοιπόν, με τους γύρω σας και αξιολογείστε το κατά πόσο οι προσδοκίες σας είναι ρεαλιστικές. Μην πιστέψετε ούτε για μια στιγμή ότι η αγάπη σημαίνει υποδούλωση ή ελευθερία χωρίς όρια ή μαντικές ικανότητες. Οι σχέσεις είναι επιχείρηση και βασίζονται πάνω σε αμοιβαία συμφέροντα και υποχωρήσεις. Δώστε στον εαυτό σας αυτό που χρειάζεται και πάρτε από τον άλλο ότι θέλει πραγματικά να σας δώσει..Με αυτό ως βάση η σχέση μπορεί πραγματικά να ακμάσει.



9 Δεκ 2015

Τα παιδικά ξεσπάσματα και πώς να τα διαχειριστείτε ως γονέας..

    
      Το σημερινό άρθρο είναι αφιερωμένο στο να παρηγορήσει και να βοηθήσει όσο γίνεται κάποιες μαμάδες που παλεύουν με τα ξεσπάσματα των παιδιών τους, γνωστά και ώς tantrums. Παιδικό ξέσπασμα είναι όταν το παιδί κλαίει, χτυπιέται, φωνάζει, τσιρίζει ή πετάει πράγματα και δεν μπορεί να παρηγορηθεί ή να ησυχάσει για ένα σεβαστό χρονικό διάστημα. Οι γονείς υποφέρουν μπροστά σε ένα τέτοιο θέαμα μιας και δεν ξέρουν πως να αντιδράσουν και τί συμβαίνει στο παιδί τους..
     Οι εκρήξεις αυτές, πρέπει να τονίσουμε, ότι είναι απολύτως φυσιολογικές και παρόλο που ο γονέας ανησυχεί για το παιδί του, αυτού του είδους οι εκρήξεις μειώνονται καθώς το παιδί μεγαλώνει και στο 90% των περιπτώσεων αποχωρούν μέχρι την ηλικία των 5. Η βασικότερη, φυσικά, αιτία είναι η ματαίωση των επιθυμιών του παιδιού. Προσοχή όμως..αυτό δεν σημαίνει ότι η λύση είναι να κάνουμε όλα τα χατήρια του παιδιού γιατί τότε τα ξεσπάσματα "πιάνουν τόπο" και παγιώνονται στη συμπεριφορά του παιδιού. 
      Ακολουθούν μερικές συμβουλές που μπορείτε να δοκιμάσετε εάν το παιδί σας έχει τέτοιου είδους ξεσπάσματα: 

1. Όταν η ένταση ανεβαίνει αποσπάστε την προσοχή του παιδιού σε κάποια άλλη δραστηριότητα

2. Όταν το παιδί σας περνάει κρίση θυμού παραμείνετε στο χώρο και συνεχίστε την δραστηριότητά σας σαν να μην ακούτε τίποτα. Τα μικρότερα παιδιά ηρεμούν με την αγκαλιά. 

3. Πείτε του "Έχεις χάσει τον έλεγχο, τί σε θυμώνει;", ΜΗΝ του πείτε "Είσαι κακό παιδάκι, στενοχωρείς τη μανούλα και θα κλαίω, κάτσε να έρθει ο μπαμπας να δείς τί θα πάθεις.." και πολλές άλλες τέτοιου είδους εκφράσεις που όλοι έχουμε πει και ίσως έχουμε ακούσει χρόνια πριν.

4. Τα μεγαλύτερα παιδιά καλό είναι να μάθετε και να μάθουν να τα στέλνετε στο δωματιό τους μέχρι να ηρεμήσουν.

5. Διαλέξτε σε ποιές περιπτώσεις θα επιμείνετε και σε ποιες θα υποχωρήσετε. Στα σημαντικότερα θέματα η σταθερότητα πρέπει να είναι η λέξη-κλειδί. Μην υποχωρήσετε επειδή μιλάτε στο τηλέφωνο ή επειδή είστε στο σούπερ μάρκετ...το ξέρω είναι πολύ δύσκολο στην πράξη αλλά πιστέψτε με το παιδί εκτιμά και νιώθει περισσότερη ασφάλεια με έναν σταθερό ενήλικα στη ζωή του. 

6. Παρουσιάστε του επιλογές αντί να απαγορεύσετε ή να επιβάλλετε κάτι, για παράδειγμα "Θες να φας μήλο ή γιαούρτι;"

7. Η σωματική τιμωρία δεν οφελεί και δεν οδηγεί πουθενά. Το παιδί σας θα μάθει να φοβάται και αργά ή γρήγορα θα ξεσπάει σε άλλα παιδάκια ή σε μικρότερα αδέρφια εάν δεν γίνει ένα φοβισμένο και παθητικό παιδί. Εμείς δεν θέλουμε τίποτε από τα δύο, έτσι δεν είναι; 


     

Εμφανιζόμενη ανάρτηση

Μεγαλώνοντας από ένα ναρκισσιστή γονέα..6 αποτελέσματα..

     Η ναρκισσιστική διαταραχή προσωπικότητας είναι μια διαταραχή κατά την οποία το άτομο ασχολείται συνεχώς με τον εαυτό του, νιώθει ότι ε...